Afleiding: Interview met Philip Houtermans van Arcadis

Philip Houtermans

Arcadis is een internationaal bedrijf dat ontwerp-, engineering- en adviesdiensten levert voor een duurzame gebouwde en natuurlijke omgeving. Met wereldwijd 36 000 architecten, data-analisten, ontwerpers, ingenieurs, projectplanners en experts op het gebied van water, milieu, mobiliteit en gebouwen, helpen ze klanten in elke projectfase bij het creëren en beheren van een gebouwde en natuurlijke omgeving waarin mensen prettig kunnen leven, wonen en werken. Philip Houtermans is de global directeur voor health & safety.

Wat zijn de regels in jullie organisatie voor de gsm achter het stuur? Is dit voor alle vestigingen hetzelfde?

“Wij hebben een wereldwijde standaard die voor al onze landen en vestigingen hetzelfde is. Concreet zegt die het volgende: we verbieden het gebruik van alle elektronica, zowel toestellen in de hand, als handsfree apparaten. Dit tijdens alle Arcadis-gerelateerde activiteiten, zowel binnen als buiten de werkuren. Dat gaat dus over onder andere telefoontjes plegen, berichten versturen en sociale media gebruiken. De enige uitzondering maken we voor navigatie, maar dat toestel moet dan wel steeds in een houder zitten. Een gps moet ook altijd voor vertrek ingesteld worden, zodat de chauffeur die tijdens het rijden niet meer moet bedienen.”

Wat was de directe aanleiding om de gsm te bannen in de wagen?

“We zagen het aantal ongevallen fors stijgen en merkten ook dat de oorzaak van deze ongevallen vaak gsm-gebruik achter het stuur was. Daarom voerden we in 2019 deze policy in.”

©Frederik Beyens, Arcadis

Hoe reageren klanten wanneer je niet altijd bereikbaar bent?

“Klanten reageren positief als we hen uitleggen waarom we dit doen. Ze weten ondertussen ook dat onze medewerkers niet beschikbaar zijn als ze onderweg zijn. Voor sommige medewerkers en klanten was dit een aanpassing omdat sommige van onze mensen hun rijtijd vaak gebruikten om vergaderingen bij te wonen. Nu, 5 jaar na het invoeren van de policy, is het een gegeven geworden dat als iemand inbelt in een vergadering en een van onze mensen hoort dat die aan het rijden is, de meeting wordt stilgelegd en de medewerker wordt gevraagd om de vergadering te verlaten, zich ergens veilig te parkeren en dan pas terug in te bellen. Klanten accepteren dit en prijzen ons hiervoor.”

Gebeurde er al een evaluatie? Hoe gaan werknemers om met de policy en gebeuren er hierdoor effectief minder ongevallen?

“We evalueren continue, en zien dat het aantal ongevallen door gsm-gebruik tot bijna 0 is teruggevallen. De enkele auto-ongelukken die we nu nog zien zijn vaak te wijten aan kop-staart aanrijdingen, medewerkers die worden aangereden en sommige van onze chauffeurs die helaas zelf roekeloos rijden. Voor dat laatste zijn we nu een proefproject aan het opstarten met een firma die zich gespecialiseerd heeft in gedragspsychologie tijdens het rijden.”

Hoe ga je te werk om iedereen mee te krijgen met deze aanpak?

“De boodschap duidelijk communiceren en blijven herhalen. Het vragen aan medewerkers om vergaderingen te verlaten als gemerkt wordt dat ze rijden werkt ook heel goed. Niemand wil terecht gewezen worden in het midden van een vergadering.”

Welke boodschap heb je voor bedrijven die zeggen dat dit onmogelijk is?

“Het is geen onmogelijke taak, het vraagt enkel geduld en duidelijke communicatie. En je mag natuurlijk niet verwachten dat dit een quick win oplossing is, gedragsverandering vraagt nu eenmaal tijd.”